Drummen en Drammen bij ADHD

Met veel plezier geven wij deze gezinsworkshop, oudervoorlichting en proefles drummen voor de kinderen in samenwerking met de drumleraar Igor Plzak http://www.i-drums.nl/

Stel je voor je zit aan een drumstel. Wat heb je er allemaal voor nodig?

Naast stoppen met aan je voetbalwedstrijd te denken, moet je echt de stokken in de hand nemen. Je moet  het ritme herinneren en kunnen coördineren wat je met je handen en voeten doet. Hier gaat het echt om timemanagement; je moet op tijd zijn. Hierdoor blijf je in het ritme en kan de muziek doorgaan. Als je uit het ritme komt, dan begin je weer opnieuw. Dit hoort bij oefenen. Dan kan je jezelf afvragen; hoe heb ik het gedaan, wat kan ik ervan leren, waar ben ik al veel beter in geworden?

Spelenderwijs en met veel enthousiasme kunnen kinderen hun executieve functies stimuleren.

Drammen en het explosieve kind

Als het anders loopt dan gepland of mijn kind zijn wil niet krijgt, dan hebben we thuis een groot probleem!  Hoe komt het dat mijn kind zo explosief kan reageren? Waar komt het drammen vandaan?

Dr. Ross W. Greene, Professor van de afdeling  psychiatrie van  Harvard Medical School laat in zijn boek: “Het explosieve kind” een constructieve aanpak zien die ouders en kinderen kan helpen om explosies thuis te herkennen en te voorkomen en de zelfregulerende vermogens kan vergroten.

Elk kind is uniek en heeft ook in zijn ontwikkeling zijn eigen tempo.

Explosief gedrag wordt gezien als uiting van tekortkomingen in de ontwikkeling van het kind. Het kind gedraagt zich niet explosief uit dwarsheid, om aandacht te vragen, om te manipuleren of gewoon de zin door te drijven, maar als gevolg van een onvermogen.

Het onvermogen flexibel te zijn en met frustraties om te gaan en onopgeloste problemen kunnen leiden tot grote explosies.

Daarom is het effectiever om het kind te benaderen als een kind met een ontwikkelingsachterstand op bepaalde vaardigheden. Het is belangrijk om uit te zoeken wat er precies achterloopt en niet primair waardoor het gebeurt. Met geduld en flexibiliteit kunnen ouders hun kinderen helpen deze vaardigheden beter te ontwikkelen.

Greene beschrijft drie manieren van reageren: plan A en plan C zijn twee uitersten, waarbij Plan B de aangeraden manier is. In het kort bestaat Plan A uit streng en consequent gedrag en de wil als ouder op te leggen aan het kind. Een beperking van plan A is dat nogal wat kinderen explosief blijven reageren. Plan C is het loslaten van verwachtingen en eisen. Hierdoor kunnen explosies kort worden voorkomen . Er komt rust in, maar geen verandering.

Bij Plan B wordt ervan uit gegaan, dat de ontwikkelingsontwikkelingsachterstand moet worden ingelopen. Hierbij heeft het kind hulp van zijn ouders nodig. Dit is niet makkelijk voor ouders en vraagt geduld, flexibiliteit, inlevingsvermogen en creativiteit. Ouders tonen geruststelling en creëren een veilige sfeer om met het kind in gesprek te komen. Ouders helpen het kind bedenken en onder woorden brengen wat zijn zorg is en de aanleiding van zijn explosief gedrag in bepaalde situaties. Ouders leren hun kind luisteren naar hun eigen zorgen bij dit gedrag. Vervolgens zoeken ouders samen met hun kind naar een andere oplossing, die rekening houdt met de zorgen van hen beiden.

Boektip: Ross Greene: Het explosieve kind